REMMENDE
MEDICATIE IN NEDERLAND
De RIAGG
De
Regionale Instelling voor Ambulante Geestelijke Gezondheidszorg
RIAGG's in Nederland
passen op grote schaal remmers toe. Dit heeft tot gevolg dat de
RIAGG-cliënten hun problemen niet goed meer verwerkt krijgen.
Omdat ze zo niet gemakkelijk beter kunnen worden en vaak helemaal
vastlopen garandeerd dit langdurig het inkomen van de
behandelaars daar. Ook mede hierdoor proberen velen zelfmoord te
plegen of denken erover.
RIAGG's behandelen wel (
liefst langdurig ), maar hebben geen belang bij het genezen van
mensen. De chemicalieën waarmee ze experimenteren ( doorgaans
remmers ) tot ze iets vinden dat in hun ogen "aanslaat"
onderdrukken de symptomen, maar genezen helemaal niet !!!!
Instellingen
voor
geestelijke
gehandicapten en ouderen
Ook in de instellingen
voor geestelijke gehandicapten en ouderen worden remmers op
ongekende schaal toegepast. De verpleging heeft zo minder werk en
dat is wel zo gemakkelijk en goedkoper voor de samenleving.
Artsen vinden het vaak
niet leuk om bijvoorbeeld remmende slaapmedicijnen voor te
schrijven zonder dat er een noodzaak voor is. Zo is het normaal
dat mensen korter slapen naarmate ze ouder worden. Bejaarden
hebben van nature dan ook meestal helemaal geen behoefte aan een
middagdutje.
Psychiatrische instituut
Remmende medicatie wordt
in Nederland zeer vaak toegepast op wat zij "psychiatrische
patiënten" noemen in psychiatrische instituten (
inrichtingen ). Het effect is dat de verpleging het lekker rustig
heeft. Een gevolg hiervan is dat vele slachtoffers hun problemen
helemaal niet meer opgelost krijgen door de remmers. Velen plegen
hierdoor zelfmoord als ze de kans krijgen of denken erover.
De "psychiatrische
patiënt" in een instituut is een untermensch die geen
privatie heeft zoals een gevangene dat heeft. Een gevangene heeft
een eigen cel, TV en koelkast. Doorgaans heeft een gevangene ook
een uitzicht op een vertrekdatum en iets misdaan waarvoor hij van
zijn vrijheid beroofd is. Een slachtoffer in een psychiatrisch
instituut heeft meestal niets misdaan en geen uitzicht op een
vertrekdatum. Integendeel, ze krijgen vaak te horen dat ze er
nooit meer wegkomen of op korte termijn wel weer terug zullen
zijn. Ze worden de hele dag geobserveerd en kunnen zich maar
beter zo rustig mogelijk houden. Relaties tussen verpleging en
untermensch zijn uitgesloten. De slachtoffers zitten opgesloten
in een groep op een kluitje. En als ze nog ooit weg willen komen
moeten ze willoos de voorgeschreven "medicijnen"
slikken en / of depots met chemicalieën in zich laten spuiten.
Vooral heel veel
medicijnen slikken zodat hij / zij "goed beschermd is"
en "beter" wordt. Echter het is een leugen, er is geen medicijn dat
beter maakt. Hooguit worden de symptomen tijdelijk onderdrukt waardoor je eigenlijk niet van een
medicijn kan spreken.
Wist u dat veel
fabrikanten studiereisjes geven aan psychiaters die veel van hun
"wonderbaarlijke medicijn" voorschrijven.
Maar helaas, iemand kan
alleen zichzelf beter maken, als de omstandigheden dit toestaan
en de tijd er rijp voor is, gestimuleerd met de juiste hulp en
therapie uiteraard. Dat kan geen enkel chemisch gif voor hem
doen. Integendeel. Overigens zijn vele mensen in de psychiatrie
niet ziek, maar zeker de helft is langdurig misbruikt, mishandeld
of psychisch kapot gemaakt - vaak vroeg in de kindertijd. Echter
de psychiatrie heeft totaal geen antwoord op de problemen, want
"problemen zijn geen ziekte". Het antwoord op signalen
van de onderliggende problemen is het sederen met remmens (
dempen ).
Vreemd genoeg gebruiken de
psychiaters zelf niets van het wonderbaarlijke gif dat ze dealen.
Natuurlijk helpt het
wonderbaarlijke chemische gif ook helemaal niet. Het werkt als
een dam, maar het water blijft komen. Uiteindelijk zal iedere dam
het begeven of overlopen. Of het water zal een andere weg zoeken.
Tenslotten steekt het probleem weer de kop op, die mens wil het
probleem toch verwerken of leren ermee om te gaan. Wanneer deze
mensen krachtige signalen gaan uitzenden ( zelfverminking /
verwardheid / boosheid / alkohol of drugsmisbruik /
zelfmoordpogingen / paranoïde gedrag / psychotisch gedrag ) in
hun behoefte aan hulp, liefde en begrip heeft onze middeleeuwse
psychiatrie vaak geen ander antwoord dan het separeren ( in
isoleercellen ) en nog meer gif tot het "aanslaat".
Dit separeren gebeurt
doorgaans niet vrijwillig natuurlijk. Slachtoffers worden onder
dwang en met geweld door meerdere personen afgevoerd. Om te
voorkomen dat het slachtoffer met zijn probleem daar in alle
eenzaamheid zelfmoord pleegt wordt tegenwoordig alle kleding
afgenomen. Dit geldt ook voor incestslachtoffers. Vervolgens
mogen ze speciale separeerkleding aandoen en moeten ze voor
onbepaalde tijd het hok in.
Het is overigens bekent
dat separeren in een isoleercel juist veroorzaakt dat zelfs
gezonde mensen psychotisch worden. Maar dat heeft onze
middeleeuwse psychiatrie nog niet door. Vervolgens zitten ze als
een hond in een geïsoleerde kooi, zonder WC, radio, TV of
telefoon. Natuurlijk zijn slachtoffers hier niet blij mee.
Bij verzet gaat men vaak
over tot het fixeren ( vastbinden met gestrekte armen en benen of
het onder spanlakens vastknellen ) en/of platspuiten.
Als een gevangene in een
gevangenis zijn rechten al een beetje verloren heeft, een
slachtoffer in de psychiatrie is een totale untermensch.
Zo ken ik een vrouw die
verkracht werd door een buitenlander die net uit de separeer (
isoleercel ) kwam. Ze kreeg een morningafterpil zodat ze niet
zwanger werd en een slaapmiddel. Voor de verpleging was het
probleem hiermee opgelost. Er werd geen aangifte gedaan, niets.
Echter die vrouw zit wel levenslang met een grof probleem.
En een andere vrouw die
moest afwassen ( corvee ) met een onberekenbare man die haar
enkele weken eerder bewusteloos had geslagen. Hij sloeg haar weer
en nu is ze ook nog haar voortanden kwijt. En ze was zo blij met
haar mooie tanden. Er werd wederom geen aangifte gedaan en ze
moest ook nog zelf een kunstgebit betalen.